Nasz Przedszkolaczek

Witajcie wieczorową porą!

 

Dzisiaj bardzo osobisty wpis. Tyle wzruszeń i przemyśleń. A to tylko pasowanie na przedszkolaka. AŻ pasowanie na przedszkolaka. Pierwsze - z wielu - poważnych wystąpień w życiu naszej Córeczki. 

Zosiu! Kochana Nasza! 

 

 Z całego serca pragnę, byś przeżywała każdy kolejny dzień w przedszkolu i w życiu, tak jak dzisiaj. Z takim uśmiechem, z taką radością w oczach. Z taką pewnością, że się uda! Z taką wiarą w siebie, że potrafisz!

 

Z całego serca pragnę, byś umiała tak żyć swoim życiem jak dzisiaj byłaś obecna na tej uroczystości. Uśmiechnięta, umiejąca być i działać z innymi. Potrafiąca pomóc, gdy ktoś tej pomocy potrzebuje. Umiejąca liczyć na siebie i innych, kiedy tak trzeba.

 

Z całego serca pragnę byś potrafiła się odnaleźć i zachować w różnych sytuacjach. Byś uczyła się i potrafiła dostosować do tego, co życie rzuci Ci pod nogi.

 

Z całego serca pragnę byś umiała dźwignąć ten życiowy i ciężar i trud, z takim wdziękiem i lekkością, jak dzisiaj, kiedy występowałaś.

 

Z całego serca pragnę byś była z siebie dumna. Tak, jak ja dzisiaj z Ciebie. Kolejny raz. Milionowy.

 

Z całego serca pragnę byś zachowała i pielęgnowała w sobie autentyczność swoich uczuć. Tak, jak dzisiaj, kiedy śmiałaś się na cały głos a z  Twoich oczu biła radość.

 

Z całego serca pragnę byś zawsze mogła być i byś zawsze była sobą.

 

Z całego serca pragnę, byś wiedziała, że zawsze możesz liczyć na nas. Tak, jak dzisiaj, kiedy nie musiałaś szukać mnie w tłumie, bo wiedziałaś, że jestem. Zawsze przy Tobie. Ciałem. Myślą. Sercem. Modlitwą.

 

Nasza Zosiu, Kochana <3