Nie lubię poniedziałków tydz. 12.

Dzień dobry!

 

Zosia od kilkunastu dni wstaje bardzo wcześnie. Dzisiaj kierowniczka zamieszania zarządziła pobudkę o 4, znów. Chyba już się powoli do tego przyzwyczaiłam :) Zrobiłyśmy sobie bajkowy poranek.

 

 

Zawsze staram się upatrywać w sytuacjach, które na pozór wydają się kiepskie, dobrych stron. I tak doszukałam się kilku plusów :) O godz. 7 dom był już posprzątany, obiad podszykowany, prania zrobione. Jednym słowem: bajka! Dzień wolny od obowiązków. Nawet poranną kawę, wyjątkowo, wypiłam ciepłą :) bo Zosia o 6 usnęła. I spała do 9. Zdążyłam też przejrzeć gazetki promocyjne. W związku z czym mam ogłoszenie parafialne :) Mamy Dziewczynek od 2 listopada w Lidlu znajdą m.in. sukienki i spódniczki z dzianiny.

 

 

W Biedronce z kolei składane pudełka  - te z zestawu, mamy z ubiegłego roku, są naprawdę solidne.

 

 

 Dzisiaj w Pytaniu na Śniadanie prowadzący poruszyli temat jakże adekwatny do mojego cyklu o poniedziałku :)

 

 

Po pokolorowaniu stosu malowanek przyszła pora na kolejne artystyczne zajęcia. Ostatnio dużo lepimy z ciastoliny. Zojka wspaniale sobie radzi z robieniem kulek i wałeczków. Z pełnym skupieniem zwija z nich ślimaki i robi pizzę.

 

 

 

Była też przerwa na kawę na kolanie. Dosłownie :)

 

 

O 14 Zosia usnęła. Spanie w dzień? Już zdążyłam zapomnieć jakie to uczucie, mieć wolne dwie godziny :) Ale nie próżnowałam. W jadalni na stole pojawił się biały obrus, kwiatom dostał się prysznic, a zabawki Zosi zostały poddane przeglądowi. Nie umiem spać w dzień, za to wiem jak produktywnie wykorzystać ten czas. Lubię to uczucie, kiedy wszystko, co sobie zaplanowałam, zostało zrobione. Czasami - a nawet i cześciej - po drodze robię milion innych drobnych rzeczy, ale wyznaję zasadę, że jeżeli mam do zrobienia coś, co zajmuje mniej niż 3 min, robię to natychmiast.

 

 

 

Dzisiaj miałyśmy brokułowy obiad. Zupa brokułowa z dużą ilością koperku i zapiekanka makaronowa. Zmodyfikowałam trochę ostatnio wykonaną wersję klik. Wyszła pyszna!

 

 

 

 

 

 

Późnym popołudniem miałyśmy okazję podziwiać taki cudny widok.

 

 

Po wieczornej toalecie - tradycyjnie - wybór książki do czytania. Po okładkach widać, po które Zosia najczęściej sięga :) W ubiegłym tygodniu skończyłyśmy czytać Dzieci z Bullerbyn. To moja ukochana książka z dzieciństwa. Przeczytałam ją chyba z 50 razy! I nie wiem komu większą frajdę sprawia jej  czytanie :)

 

Zosia kaszle, a ten magiczny plasterek ( w połączeniu z syropem, który Maleńka uwielbia!) ma przegonić kaszel. Razem z Po przeczytałyśmy kilka wierszyków i przyszła pora na sen. Mimo długiej drzemki, Zojka zasnęła w miarę szybko i wcześnie. Mam nadzieję, że ta noc będzie bez okrzyku: Mamo, wstałam! Idę się bawić :D

 

 

Zosieńka śpi. Z kubkiem herbaty, delektując się ciszą, zerkam za okno. Wszechobecna mgła. Jeszcze kilka dni i przestanę myśleć o jesieni - zacznę odliczać dni do Świąt Bożego Narodzenia. Moich ukochanych. Co roku wyczekiwanych z tą samą niecierpliwością. Wyjątkowych, od kiedy jest z nami Zosia. Prawdziwie rodzinnych. Naszych.

 

  Dobrej nocy, Kochani!